dr Agata Majewska
Terapeuta dzieci i młodzieży, Psychotraumatolog, Specjalista pracy z rodziną, Trener umiejętności społecznych. Ma doświadczenie w prowadzeniu zajęć ze studentami Uniwersytetu Śląskiego, szkoli opiekunki żłobkowe i nauczycielki przedszkolne, prowadzi rodzicielski blog Mama Sowa.Właścicielka Centrum Terapii i Rozwoju w Katowicach – Pod Skrzydłami Sowy. Autorka książki „Jak wspierać dzieci wysoko wrażliwe”.
Chciałabym dać się bliżej poznać, bo mam przekonanie, że to ważne dla zaufania moich czytelników i czytelniczek.
Wyobrażam sobie, że przestrzeń, którą tutaj tworzę, będzie miejscem rodzicielskiego oddechu, chwilą refleksji, poczuciem zrozumienia i poprzyglądaniem się: „jak mam ja i jak mają inni?
Jak wielu rodziców, tak i ja codziennie mierzę się z tym, co ktoś mądry mówi, że jest dla mojej rodziny dobre z tym, co ja myślę, że jest dla niej dobre i w końcu z tym, co moi bliscy mówią mi, że jest dobre. Uczę się, doświadczam i dzielę, a moje rodzicielstwo to nieustanny proces. Współtworzenie własnej rodziny uczy mnie pokory i pozwala rozwijać się w pracy zawodowej. Noszę w sobie przeświadczenie, że rodzice są ekspertami od własnych dzieci i bez ich współpracy, zaangażowania i wzajemnego zaufania nie jest możliwe osiągnięcie pożądanej zmiany. A zmian w rzeczywistości rodzinnej jest naprawdę wiele.
Zawodowo jestem oddana przede wszystkim pracy terapeutycznej z dziećmi i młodzieżą. Od blisko 12 lat wspieram tych najmłodszych w ich rozwoju oraz rodziców w przeżywaniu własnego rodzicielstwa. Z wykształcenia jestem doktorem nauk o rodzinie, terapeutą i trenerem. Ciągle się rozwijam – szkolę i doszkalam się w obszarach związanych z rozwojem dziecka, biorę udział w konferencjach oraz warsztatach poświęconych umiejętnościom psychospołecznym. Rozmawiam z rodzicami, obserwuję, dużo czytam i publikuję. Lubię to, czym się zajmuję.
Myślę, że gdyby ktoś zadał mi pytanie o moją pasję, to odpowiedziałabym, że to drugi człowiek i relacje, które tworzy.
Ponieważ – jako specjalista w swojej dziedzinie – zdecydowałam się odsłonić także własną rzeczywistość małżeńsko-rodzinną i staram się łączyć w swoich publikacjach te dwa obszary, pomyślałam, że zostawię tu kilka faktów dla osób, które chciałyby dowiedzieć się więcej na temat mojego zaplecza. Myślę, że w dobie wielu twórców internetowych, specjalistów od różnych spraw, jest to po prostu ważne dla pewnej przejrzystości i dotyka tematu autentyczności. Dlatego o naukowo-zawodowych sprawach można przeczytać w zakładce WSPÓŁPRACA. Zapraszam do jej odwiedzenia.
„Rodzina stanowi niepowtarzalną przestrzeń dla rozwoju wszystkich osób należących do systemu, który tworzy. Na dziecko w rodzinie można spojrzeć jak na znak zapytania, który domaga się odpowiedzi. Rodzic, który jest obecny w życiu swojego dziecka, wskazuje mu różne możliwości, z których ono wybiera. Gdy z różnych powodów rodzic jest nieobecny, wydaje się, że nie wpływa na rozwój dziecka. Jednak nieobecny nie oznacza nieznaczący… i to jest niezwykła wartość systemowego spojrzenia na życie rodzinne, o której warto pamiętać” – dr Agata Majewska
O czym na blogu?
Blog jest moją narracją na temat życia małżeńsko-rodzinnego, która długo we mnie dojrzewała. W tym miejscu chcę dzielić się swoim doświadczeniem w byciu kobietą, żoną i mamą. Nie zabraknie też naukowego przyjrzenia się ważnym tematom będącym blisko rodziny. Jestem przekonana, że namysł nad własną rodziną stanowi podstawę budowania wiedzy o sobie samym i o otaczającej rzeczywistości.
Dlaczego Mama Sowa?
Sowa latała za mną od dawna. Mówi się, że „mama wie najlepiej”, a sowa jest przecież symbolem mądrości.
Sowy są dalekowidzami – chciałabym, aby rodzice pamiętali, że ich bliskość z dziećmi „tu i teraz” będzie owocowała w przyszłości. Sowy są czujne, mają doskonały słuch i oczy „dookoła głowy” – często to ważne elementy budowania relacji w rodzinie. Sowy są w Polsce pod ochroną – warto, aby rodzina dbała o wzajemne relacje i chroniła swoje granice. Podobno istnieją ptaki mądrzejsze od sów. Dlatego sowa pasuje do nazwy mojego bloga. W zdobywaniu wiedzy i doświadczaniu zdarza się tak, że jako rodzic po prostu wiem, że nic nie wiem ;-) I na to w życiu rodzinnym również jest przestrzeń.
